بررسی عملکرد راهکار نوین به کارگیری سیستم smbr جهت بهینه سازی راهبری سیستم-های غشائی تصفیه فاضلاب (با اجرای پایلوت آزمایشگاهی)

افزایش جمعیت در نقاط پر تراکم شهری و عدم امکان توسعه فیزیکی ظرفیت تصفیه خانه های موجود، به دلیل فضای کم در این نواحی منجر به روی آوردن به فرایندهای نوین صنعت آب وفاضلاب شده است. همچنین نیاز جوامع کوچک و روستایی امروز که دارای تراکم کمی هستند، به تاسیسات بهداشتی و تصفیه فاضلاب به منظور بالا بردن سطح کیفی زندگی و کاهش آلودگی منابع آب در دسترس، استفاده از تصفیه خانه های غیرمتمرکز را افزایش داده است. یکی از فرایندهایی که به موازات افزایش ظرفیت تصفیه خانه ها، فضای کمتری را نیاز دارد فناوری غشائی است. اما در مقابل کاربرد روز افزون این فناوری، غشاها همواره با مشکل گرفتگی روبرو بوده اند. لذا تحقیقات زیادی بر روی روش های کنترل و یا کاهش گرفتگی و همچنین عواملی که تاثیر بسزایی در نرخ گرفتگی دارند صورت گرفته است. در این تحقیق، برای کمینه کردن نرخ گرفتگی، نوع فرایند قبل از راکتور حامل غشاء مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور در این مطالعه 2 پایلوت به ترتیب با فرایند uct رشد معلق در مقیاسهای آزمایشگاهی و نیمه صنعتی ساخته شد و با فاضلاب شهری راهبری گردید. سپس با استفاده از نتایج این پایلوت ها، پکیجی در مقیاس نیمه صنعتی با فرایند رشد چسبیده طرح و راهبری گردید. بررسی ها نشان داد که فرایند uct قابلیت حذف cod، آمونیاک، فسفر و tss را به ترتیب تا مقادیر 84%، 96%، 60% و 82% را در شرایط مختلف زمان ماند هیدرولیکی داراست. همچنین در پایلوت پکیج راندمان حذف cod 88%، آمونیاک 93%، فسفر 56% و tss 96 درصد در مدت زمان های کمتر در مقایسه با پایلوت uct حاصل شد. این نتایج با برنامه matlab مدل سازی و با مدلی دیگر از نتایج تحقیقی مشابه انجام شده روی غشاء مقایسه گردید که نتایج مدلسازی کاهش گرفتگی غشاء را پیش بینی کرد. همچنین بررسی های موردی برخی عوامل تاثیر گذار روی افزایش نرخ گرفتگی حاکی از کمتر شدن این متغیرها در پکیج داشت. نهایتاً با توجه به نتایج بدست آمده و همچنین معدود تحقیقات انجام گرفته، پایلوت پکیج طرح شده از نظر کیفیت خروجی در حد مطلوب و سازگاری آن با غشاء مناسب تر پیش بینی می شود.